Vragen aan Willem van Bennekom
Hoe is uw interesse voor het onderwerp van uw meest recente boek, De Waalse Kerk, ontstaan?
De Waalse Kerk, in de vorige eeuw gaandeweg gekrompen tot de kleinst denkbare proportie, is een van de goed bewaarde geheimen van Amsterdam. Nadat ik in 2015 modérateur van de kerkenraad werd (waar de voertaal in principe nog steeds Frans is) is mijn belangstelling voor het gebouw en de historie van de gemeenschap snel gegroeid. Het idee voor een boek is ontstaan door gesprekken met Geert Mak. Volgens hem kon het interessant zijn de geschiedenis van de kerk te schetsen: relatief onbekend, maar wel spannend - althans voor de liefhebber van geestes- en cultuur geschiedenis. Bij het uitwerken van een concept stuitte ik vervolgens – ook bij mezelf – op een groot tekort aan kennis. Daarin heb ik geprobeerd te voorzien door lezen, lezen en nog eens lezen. Om te beginnen in de archieven van de Waalse Kerk bij het Amsterdamse Stadsarchief. Dat bleek een bron die nog maar nauwelijks was aangeboord, en alleen betrekkelijk hap-snap.
Wat is uw drijfveer?
Mijn drijfveer is, pontificaal gezegd, het ontsluiten van kennis. Van kennis word je wijzer. Maar het resultaat moet wel boeien, het liefst meer dan een enkeling. Ik houd dus meer van vertellen dan van de droge, zuiver wetenschappelijke benadering.
Welke boeken inspireren u?
Tja. Grote vraag. Misschien mag ik volstaan met te zeggen dat ik dichterbij de biografie ben gekomen door Het Spoor Terug, het boek dat Kees Schuyt schreef over J.B. Charles/Willem Nagel.
