Vertalen in de Nederlanden

De geschiedenis van het vertalen in de Nederlanden voor het eerst uit de doeken gedaan.

Zonder vertalingen had de cultuur van de Lage Landen er heel anders uitgezien. De voortdurende invloed van de talen die ons omringen heeft onze cultuur gevormd tot wat zij nu is: een internationale, meertalige en cultureel diverse omgeving. Maar deze geschiedenis is nooit samenhangend uit de doeken gedaan. De cultuur- en literatuurgeschiedenissen die tot nu toe verschenen zijn, hebben nauwelijks aandacht besteed aan de belangrijkste teksten en personen die contacten met anderstaligen tot stand brachten en brengen: vertalingen, vertalers en tolken. Vertalen in de Nederlanden voorziet in deze lacune.

De cultuur van de Nederlanden is van oudsher een open speelveld voor commerciële, intellectuele en sociale uitwisseling met andere, in omvang vaak grotere taal- en cultuurgebieden. Tal van initiatieven en ideeën op zo uiteenlopende gebieden als handel, gezondheid, godsdienst en wetenschap, ontwikkelden zich weliswaar ook binnen de Lage Landen zelf, maar op allerlei manieren en in allerlei vormen kwamen ze binnenstromen van buiten het taalgebied. Vertalers en tolken vervulden daarbij een sleutelfunctie. Vertalen in de Nederlanden is opgedeeld in vijf perioden. De afgrenzing volgt ruwweg de bestaande cultuurgeschiedenis van de Lage Landen. Over elke periode wordt een overkoepelend verhaal verteld, aangevuld met markante gebeurtenissen en momenten, conflicten, vertalersportretten en cijfermateriaal. Dit alles ruim voorzien van illustratiemateriaal in zwart‑wit en kleur.

Dirk Schoenaers (tot 1550), Theo Hermans (vroegmoderne tijd en zeventiende eeuw), Inger Leemans (achttiende eeuw), Cees Koster (negentiende eeuw) en Ton Naaijkens (twintigste eeuw tot heden) vormen samen het collectief dat dit boek schreef.