Sinds de hoge snelheidslijn is Parijs dichterbij dan ooit en toch kent de overbekende Franse hoofdstad tal van plekken die bijna iedere reiziger links laat liggen. John en Berber Boom bezochten ze wel. Parijs, couleur locale, waarvan nu een herziene uitgave verschijnt, leidt de lezers door zijstraten en langs vergeten pleinen, parken en monumenten. In deze nieuwe editie zijn een aantal hoofdstukken toegevoegd en zijn andere hoofdstukken waar nodig geactualiseerd.
Van de gebaande paden
Geen Eiffeltoren, Arc de Triomphe of Sacré Coeur, maar de Passage Véro-Dodat, het Canal St. Martin en de Rue St. Julien le Pauvre. Parijs, couleur locale is het resultaat van voettochten door de straten en stegen die bezoekers van de overbekende hoogtepunten verwijderen. Het boekje heeft niet de pretentie een complete gids van Parijs te zijn, maar wil de lezer in gedachten of ter plekke meenemen op een aantal wandelingen door Parijs en hen iets te doen ervaren van de couleur locale.
Onbekend parijs
Wie Parijs echt wil leren kennen, moet wandelen, of gaan zitten. Dat is wat John Boom en zijn dochter Berber hebben gedaan. Ze traden in de voetsporen van Le Corbusier, Honoré de Balzac, George Sand en al die andere befaamde Parijzenaars. Ze spraken met de bewoners van nu: winkeliers, passanten en clochards. Ook legden ze hun indrukken vast met potlood en penseel: Parijs, couleur locale bevat een groot aantal prachtige aquarellen van hun beider hand.
In de pers
"Origineel, praktisch en curieus (...) bladerend door Parijs, couleur locale krijg je meteen wandelkriebels." - ANWB Reizen
"Opgewekt, temperamentvol (...) een meeslepend boek." - HP/De Tijd