Ruim een halve eeuw geleden had Nederland volgens kritische stemmen niet alleen een koning, maar ook een 'ongekroonde koning’ of zelfs een ‘onderkoning’. Die kwalificaties slaan op Marie Anne Tellegen, de directeur van het Kabinet der Koningin in de periode 1945-1959.
Een geboren leider
Vrouw achter de troon beschrijft het leven van een onafhankelijke vrouw, die onverwachts voor een gevoelige functie wordt gevraagd. Ze ontplooide zich met zoveel elan dat haar aanzienlijke invloed wordt toegeschreven. Het leidinggeven zat Marie Anne Tellegen in het bloed. Dat bleek ook uit haar vooraanstaande rol in de vrouwenbeweging en haar leidende positie in het verzet.
Directeur van het Kabinet der Koningin
Een feit was dat ze zich, ondanks haar zwakke gezondheid, op belangrijke momenten liet gelden. Als directeur van het Kabinet der Koningin probeerde Tellegen Wilhelmina en Juliana bij te sturen waar ze dat nodig vond en waar dat kon. De vorstinnen lieten zich dat vaak welgevallen. Ze was niet onder de indruk van hofkringen en dignitarissen. En ze verafschuwde de ‘goedkope’ zweverigheid van ‘haar’ koninginnen. Zo ook het gedrag van Juliana tijdens de affaire-Hofmans.
Ogen en oren van de koningin
Juffrouw Tellegen, zoals ze graag genoemd werd, liet zich volstrekt niet imponeren en werd door sommige bewindslieden zelfs gevreesd. Haar verzetsverleden geeft haar gezag. De van aard non-conformistische Tellegen is in haar hart meer rebel dan royalist. Dat verhinderde haar niet een formidabele vrouw achter de troon te zijn.
In de pers
"Deze in alle opzichten moedige vrouw had zich geen betere biograaf kunnen wensen." **** - Jolande Withuis (NRC Handelsblad).